Mięśniaki macicy
Mięśniak macicy to rodzaj łagodnego nowotworu. Powstaje poprzez niekontrolowane namnażanie się komórek mięśnia macicy. Nie daje przerzutów. To zazwyczaj nic groźnego, więc nie należy się bać, jednak warto jak najszybciej podjąć leczenie, by zatrzymać rozwój choroby.
Statystyki mówią, że co druga czterdziestopięcioletnia osoba z macicą ma mięśniaki. Guzy tego typu dzieli się na trzy grupy, w zależności od miejsca występowania. Mięśniaki rosnące na zewnątrz trzonu macicy nazywa się podsurowicówkowymi. Najczęściej pojawiają się one grupowo. Mięśniaki, które rozwijają się w ścianie macicy, czyli w warstwie mięśniowej, to mięśniaki śródścienne. Mięśniaki mogą pojawić się również pod najbardziej wewnętrzną warstwą macicy, uwypuklając się do jej wnętrza. To mięśniaki podśluzówkowe. Oprócz tego, mięśniaki dzieli się na kilkanaście typów w zależności od budowy morfologicznej oraz na uszypułowane i nieuszypułowane.
W Gynece na każdym kroku powtarzamy, że histerektomia, czyli usunięcie macicy, uzasadniona jest prawie wyłącznie w przypadkach nowotworów złośliwych. Mamy na myśli to, że nie leczymy mięśniaków, usuwając całą macicę. Wiemy, że to narząd ważny nie tylko dla ciąży, ale i dla utrzymania statyki dna miednicy oraz poczucia integralności swojego ciała.
.
W ponad połowie przypadków mięśniaki nie dają żadnych objawów, dlatego tak ważnym jest, by raz w roku odwiedzić gabinet ginekologiczny.
Występowanie objawów zależy od umiejscowienia mięśniaków. Guzy podsurowicówkowe czasami uciskają zakończenia nerwowe, mogą więc powodować ból pleców, a jeśli osiągną duże rozmiary – powiększyć brzuch, jednak w innych sytuacjach zwykle nie dają żadnych objawów. Mięśniaki śródścienne zwykle także nie są objawowe, choć bywa, że powodują bóle w podbrzuszu lub uczucie parcia na pęcherz bądź odbytnicę. Jedynymi mięśniakami, dającymi zwykle wyraźne objawy, są podśluzówkowe. Występują wtedy krwawienia międzymenstruacyjne albo bolesne, przedłużające się, obfite, zawierające skrzepy miesiączki.
Mięśniaki mogą być przyczyną ograniczonej płodności.
Wpływ mięśniaków na istniejącą już ciążę zależy od umiejscowienia guzów. Mięśniaki podsurowicówkowe zwykle nie wpływają na przebieg ciąży. Mięśniaki śródścienne stanowią niewielkie zagrożenie dla płodu. Mięśniaki podśluzówkowe są jednak dla ciąży groźne– mogą doprowadzić do poronienia lub przedwczesnego porodu. Niestety warto nadmienić, że podczas ciąży większość mięśniaków dynamicznie rośnie.
JAK W GYNECE LECZYMY TEGO TYPU PROBLEMY?
Warto leczyć mięśniaki, by nie rozrosły się do dużych rozmiarów (tworząc na przykład tzw. macicę mięśniakowatą) lub, choć to rzadkie, nie zamieniły się w mięsaki, czyli nowotwory złośliwe.
Istnieją różne metody zachowawczego leczenia mięśniaków macicy: farmakologiczne (modulatorem receptora progesteronowego, czyli hormonalne), radiologiczne (embolizacja tętnic macicznych lub zastosowanie intensywnych skoncentrowanych ultradźwięków) oraz operacyjne. Operacja usunięcia mięśniaków nazywa się miomektomią. Zabiegi tego typu wykonujemy albo histeroskopowo, czyli przez pochwę, w ogóle nie naruszając powłok brzusznych, albo laparoskopowo, czyli wprowadzając cieniutkie instrumenty oraz kamerę przez niewielkie otwory, nie rozcinając brzucha. Jak usuwamy duży, łagodny guz przez maleńkie dziurki? Stosujemy tzw. morcelację, czyli rozfragmentowanie mięśniaka i wyciąganie go kawałek po kawałku. Blizny po zabiegu laparoskopowym są nieznaczne, zrosty rzadziej występują, a operowana osoba szybko wraca do sił. Operacje laparoskopowe absolutnie nie są mniej dokładne niż laparotomia, czyli rozcinanie brzucha. Wręcz przeciwnie – oglądamy jamę brzuszną w siedmiokrotnym powiększeniu. Przebieg ciąży u osób, u których przeprowadzono miomektomię, jest zazwyczaj prawidłowy.
Badania pokazują, że cztery na pięć macic usuwa się niepotrzebnie. Walczymy o to, by to zmienić. Prawie nigdy nie usuwamy żadnych narządów osobom, które mają mięśniaki. Wyłuszczamy same guzy.